نویسنده: محمود طالبی میبدی

در جریان جنگ جمل که بین سپاه امام علی(ع) و سپاه طلحه و زبیر در بصره در سال36 هجری واقع شد، ام سلمه فرزند خود عمربن ابی سلمه را به یاری علی(ع) فرستاد.

عمر بن ابی سلمه از افراد مخلص، شجاع و متعهد یاران علی(ع) به شمار می آمد و آنگونه لیاقت یافت که امیرمومنان علی(ع) اورا استاندار بحرین و فارس نمود.

اومدتی این مسئولیت را بر عهده گرفت و بخوبی انجام وظیفه نمود.

تا اینکه علی(ع) او را برای جبهه جنگ با شامیان لازم دانست، شخصی از انصار به نام نعمان بن عجلان را به جای او گماشت و او را برای جبهه و جهاد فراخواند، نامه ای برای او نوشت و از او صمیمانه تشکر و تقدیر کرد و سپس اورا برای رفتن به جبهه دعوت نمود. ترجمه متن نامه از این قرار است:

... اما بعد، من "نعمان بن عجلان زرقی" را فرماندار  بحرین قرار دادم و اختیار تو را از استانداری بحرین و فارس برگرفتم بدون اینکه این کار برای تو دارای مذمت و سرزنش باشد چراکه تو استانداری و حکومت را به نیکی انجام دادی و رعایت حق امانت دادی بنابراین به سوی ما حرکت کن بدون آنکه مورد سوء ظن یا ملامت قرار گیری یا متهم و یا گنهکار باشی، زیرا من تصمیم گرفته ام به سوی ستمگران اهل شام حرکت کنم و دوست دارم تو با من باشی چراکه تو از کسانی هستی که من در جهاد با دشمن و برپاداشتن ستونهای دین، از آنها کمک می جویم ان شالله.

حضرت علی(ع) نعمان را به عنوان فرماندار بحرین و عمّان انتخاب کرده بود. چراکه او دارای سابقه درخشان و مطمئنی بوده است. وی در ابتدای خلافت ابوبکر، در شأن علی(ع) شعر سروده و از آن حضرت تجلیل نموده و خلافت ابوبکر را انحراف در امامت دانسته است. اما آنچه مهم است اینکه انسان تا آخر عمر در مسیر صحیح و صراط مستقیم باقی بماند و آن زمانی که به مال و ریاست رسید، طبق دستور اسلام عمل کند؛ چرا که افراد بسیاری بودند و هستند که در این مواقع دچار انحراف شده حق را فراموش می کنند و از جمله آنها نعمان بن عجلان بود.
در اسدالغابه آمده است بعد از این که نعمان به بحرین رفت، به هر کس از بنی زریق نزد او می آمد، چیزی از بیت المال می داد.

البتّه نعمان به این هم اکتفا نکرده، خود نیز اموال بیت المال را تصاحب می کرد!

نهج البلاغه نامه 42-اسدالغابه ج4 ص79 وج5ص26